طفل همیشه عاشق، ســرباز شیــرخواره           مــادر شود فـدایت، یک خنده کن دوباره

می دانــم از لب خشک، لبـخـنـد بر نیاید           لب هات بستـه مــادر با چشــم کن اشاره

وقتی کشیــد بابا تیــر از گــلـوت بیـرون           شــد حــنجــر تو مثل قــرآنِ پــاره پــاره

تو شیر خواهی از من، من عذر خواهم از تو           کز سینه جــای شیــرم، آید برون شراره

در خیمه ماه رویان، سوزند همچو خورشید           کی دیده جان مادر، خون ریزد از ستاره

بگــذار تا بســوزم، بــگــذار تا بــگــریم           بر زخــم داغدیده جـز گریه چیست چاره

هر قطره اشک، ما را، موج هـزار دریا           هر لحظه در غم توست صد سال یادواره

اینجاست جای تکبیر یارب که دیده با تیر          راه نفس بـبـنـدند بر طفــل شیــر خــواره

مادر اگر بگرید بر زخـم تو عجب نیست          بالله کم است اگر خون، جوشد زسنگ خاره

هم طفل بود معصوم، هم تیـر بود مسموم          میثم از این مصیبت، خون گریه کن هماره